Het is inmiddels geen nieuws meer dat de MB1 afgelopen weekend kampioen zijn
geworden in hun poule. Wat misschien wel nieuws is, is dat dit ook het doel
was dat de meiden op de eerste training met elkaar hebben afgesproken. Die
missie is dus geslaagd!
Maar dit ging niet vanzelf. De eerste wedstrijd in september was al na
slechts 2 trainingen. De tegenstander was Forza Hoogland MB5, en Forza bleek
al snel een hele serieuze opponent. Ondank een enthousiast begin van onze
MB1 pakte Forza de eerste set en dat was best een forse tegenvaller.
Gelukkig herstelde de MB1 zich in de tweede set, verloor nipt de derde en
pakte toch weer de laatste set. We begonnen dus met een gelijkspel.
De volgende wedstrijd, uit tegen Touché ’86 MB1 begon voortvarend, maar in
het tweede set liep niets meer en maakten we maar 14 punten, onze laagste
score in een set in de hele competitie. De resterende twee sets werden wel
weer gewonnen.
Vervolgens kwam de uitwedstrijd tegen Lovoc MB2. Een ongemakkelijke
wedstrijd in een doodstille zaal tegen een veel kleinere en jongere
tegenstander. De meiden durfden en wilden niet voluit gaan en hadden moeite
om de concentratie te bewaren, maar wisten wel met 0-4 te winnen.
De vierde wedstrijd, thuis tegen Gemini MB1, begon teleurstellend: de eerste
twee sets werden met 20-25 verloren. Maar dit keer toonden de MB1 aan dat ze
mentaal veel sterker zijn geworden dan vorig seizoen en wonnen de laatste
twee sets. Maar ja, na 4 wedstrijden al 5 verloren sets, dat was toch wel
wat veel, vooral omdat concurrent Forza vrolijk bleef winnen en daardoor 2
punten voor stond in de competitie.
De sfeer in het team bleef goed, de meiden zetten zich goed in op de
trainingen, en dat werkte door in de resultaten van de volgende wedstrijden.
Door blessures hadden we inmiddels nog maar 5 van de 7 speelsters over, maar
gelukkig wilden Linde en Suus uit de MC1 invallen. En dat viel helemaal niet
tegen! Dat beviel zelfs zo goed, dat ze de resterende wedstrijden zo veel
mogelijk mee hebben gespeeld.
Eerst werd Lovoc MB2 makkelijk met 4-0 verslagen en vervolgens onderging
Switch Hooglanderveen MB3 hetzelfde lot. Daarna kwam de uitwedstrijd tegen
Gemini MB1, die het ons in de thuiswedstrijd zo moeilijk hadden gemaakt.
Achteraf gezien bleek dit onze beste wedstrijd van het seizoen te zijn,
wederom met heel gedisciplineerd spel, maar nu ook met goede smashes en veel
blocks, soms zelf door 3 speelsters tegelijk. Gemini werd in hun eigen hal
met 0-4 verslagen. Concurrent Forza had inmiddels al wat puntjes laten
liggen en daardoor hadden we nu de eerste plek weer in handen op basis van
een veel beter doelsaldo.
De volgende twee wedstrijden, uit tegen Switch en thuis tegen Touché ’86
moesten dus vooral efficiënt worden afgewerkt, zonder punten te verliezen.
Dat lukte, al liep het in beide wedstrijden niet zo fraai en makkelijk. Maar
met (net) voldoende concentratie werden ook deze partijen met 0-4 en 4-0
winst afgesloten.
En dan bleef tenslotte de uitwedstrijd tegen Forza Hoogland over. Wij gingen
daar met een voorsprong van 1 puntje naar toe, dus een gelijkspel zou
volstaan; Forza moest winnen. Onze laatste training voor de wedstrijd was
afgelast vanwege de sneeuwval, dus de voorbereiding was niet ideaal. Bij de
wedstrijd was de spanning bij beide ploegen te merken. Maar onze meiden
gingen daar beter mee om in de eerste set. In een ontzettend rumoerige zaal,
door aanmoedigingen vanuit het ruim aanwezige publiek en het kabaal van de
velden naast ons, wisten de meiden de eerste set op knappe en beheerste
wijze te winnen. Forza vocht heel hard in de tweede set en pas bij 22-22
konden we op voorsprong komen, om uiteindelijk 23-25 te winnen. En daarmee
was het kampioenschap een feit. De volgende twee sets moesten nog wel
gespeeld worden en die konden we ook nog winnen. Overigens complimenten voor
Forza, die ondanks de spanning en teleurstelling toch sportief zijn gebleven!
Ik denk dat de MB1 terecht kampioen is geworden als sterkste in de
competitie. Ze hebben sinds de zomer hard gewerkt op de trainingen onder de
stimulerende leiding van Karin en zijn daardoor qua spel flink gegroeid.
Maar ze hebben ook laten zien een stuk volwassener te zijn geworden, door
niet op te geven als het even niet lukte en zich dan weer terug te vechten,
waarbij ze elkaar constructief zijn blijven steunen. En daarvoor verdienen
ze een heel groot compliment!!
De komende seizoenshelft willen we in dezelfde klasse blijven spelen. We
gaan dan met een nieuw systeem spelen waar sinds oktober mee wordt getraind,
maar in wedstrijden vast gaat leiden tot verwarring. Het is in weer een
nieuwe uitdaging en ontwikkeling voor het team. Ik kijk er in ieder geval
naar uit!
Recente reacties