De maandagavond trainingsavond werd deze week door de MB2 en DS1 gebruikt om hun competitiewedstrijden te spelen. De dames van DS1 wisten het team van Allvo te verslaan met 4-0, maar onze meiden hadden maandagavond moeilijk.
De meiden waren keurig op tijd aanwezig, maar liepen wat vertraging op met het opzetten van het veld. Weinig tijd om warm te lopen en in te spelen, maar goed, ze kregen nog genoeg lichaamsbeweging de komende tijd. De geblesseerde meiden Ilham en Robin waren ook in de zaal aanwezig om hun teamgenoten aan te moedigen, dus de meiden waren voor het eerst in tijden weer compleet.
De eerste set startten de meiden met Thania op de bank en de overige zes kregen de taak om in drieën te spelen en lol te maken. Dat bleek makkelijk gezegd, maar de meiden keken binnen de kortste keren tegen een achterstand aan. Goede acties maar veel pech. Bij 3-8 vroeg ik de eerste time-out aan en werden de meiden aangespoord om meer te blokken en het plezier te hervinden. Eerlijk is eerlijk, het zat ze niet mee: Smashes eindigden uit of in het net, duels aan het net eindigden vaak in het voordeel van Allvo, al met al tijd om de troepen weer toe te spreken. Bij 18-6 haalden ik de meiden wederom naar de kant, dit keer was het advies niet veel meer dan hou vol en help elkaar. Ook de wissel van Thania voor Michelle was meer een laatste noodgreep, maar kon het tij niet keren. De eerste set eindigde in het voordeel van Allvo 10-25.
Aan de andere kant van het veld beraadslaagden wij ons voor de tweede set. Robbert sprak de troepen toe, terwijl ik de administratieve zaken afhandelde. Set twee nam Silke plaats op de bank en de overige zes meiden kregen de opdracht om de handen aan het net hoog te houden. Het liep nog niet zoals we van de meiden gewend zijn, maar de meiden bleven bij en er werd weer gelachen. Allvo trok wederom aan het langste eind, maar de vuur was aangewakkerd. 17-25, toch zeven punten meer dan de vorige set.
De derde set dan, met Lian op de bank. In het begin ging het allemaal redelijk gelijk op, de eerste time-out van Allvo bij 8-8 gebruikten wij om de meiden te complimenteren op hun spel en na wat tactische tips gingen de meiden weer het veld in, de jacht op het eerste punt was geopend. De ballen vielen dit keer wel goed voor de meiden in het zwart-geel en ook de duels aan het net werden ofwel gewonnen, ofwel goed verwerkt en omgezet in een nieuwe aanval. Ook de wissels aan de kant van Allvo brachten de meiden niet uit hun spel en het duurde niet lang voordat het eerste punt een feit was: 25-17.
Vierde en laatste set, ik hoopte stilletjes op een 2-2 na de vorige set, dus nog even de koppen bij elkaar (denk aan die handjes aan het net, prikballen en andere zaken passeerden de revue) en dan het veld in. Melanie nam plaats op de bank bij de twee geblesseerde medespelers. Het liep allemaal niet zo soepel als gehoopt, dus bij 7-9 haalde ik de meiden naar de kant en niet veel later werd Thania gewisseld voor Melanie. Aan de inzet van de meiden lag het niet, maar Allvo liep steeds verder uit. Met 12-19 op het scorebord haalde ik de meiden naar de kant met onze laatste time-out deze set. De meiden kregen dezelfde opdracht als eerder mee, na een korte peptalk van trainer en coach: Maak plezier en denk aan die handen aan het net. En zowaar, de meiden knokten zich weer terug in de wedstrijd. Puntje voor puntje liepen zij in op Allvo, een time-out bij 20-24 en een wissel bij 22-24 hielpen Allvo niet, zo leek het. Helaas viel de laatste bal van de wedstrijd net aan de verkeerde kant van de lijn voor onze meiden: 23-25 was de einduitslag van deze set en dus eindigde deze derby met 1-3.
Ik wil de meiden en de trainer het compliment dat ik van HS1 ontving tijdens de laatste set niet onthouden: Wat de uitslag ook wordt, jouw meiden volleyballen tenminste.
Tot vrijdag, dan spelen de meiden in Loosdrecht tegen LoVoC.
Recente reacties