door: Yvette Kuiper
Zo, ik ben nog steeds aan het bijkomen van de wedstrijd van zaterdagmiddag tegen ODIS, Ons Doel Is Sport. Nou, dat is ons doel ook!! Mijn hemel, wat een middag! Door het afzeggen van Jenna en de ziekte van zowel Katie als Ilse, waren we slechts met z’n vijven. Maar de motivatie was des te groter. ODIS leek (en bleek) een geduchte tegenstander. Maar wij stonden zeker ons mannetje. Veel meer dan dat eigenlijk. Wat waren jullie FAN-TAS-TISCH. Niet normaal! Jullie stegen stuk voor stuk boven jezelf uit. Kippenvel aan de zijlijn en massa bewondering vanaf de (lekker luidruchtige) tribune. Meiden, wow. Helaas leidde jullie geweldige volleybal niet tot een overwinning, maar jullie mogen het 3-1 (25-12; 25-18; 27-35 (SOOOO CLOSE) en 19-25) verlies beschouwen als winst! Ina en ik zijn echt waanzinnig trots op jullie. Hiermee bewijzen jullie dat jullie niet alleen heel goed kunnen volleyballen, maar ook over een flinke dosis mentale veerkracht beschikken. Noeri, wat was je goed uitgeslapen en alert op elke bal. Naomi, lekker geserveerd en mooie puntjes gepakt aan het net, scherp hoor! Suus, stevige basis, lekker geserveerd en zelf ook geblokt. Suze, nadat je onzekerheid wat wegebde na de eerste set, kwam je superlekker op stoom. Mooie punten gescoord en gewoon voluit geslagen. Linde, je hebt een geweldige wedstrijd gespeeld. Again. Heel erg goed gedaan, meiden. En hé, we pakken ODIS thuis gewoon weer terug (maandag 6 november, KOM ONS ALLEMAAL STEUNEN!). Want ons doel is niet alleen sport, ons doel is ook gewoon winnen. Ik maak nogmaals een diepe, diepe buiging voor jullie.
Recente reacties